Het was me het jaartje wel. Het voetbalseizoen leek sneller voorbij te gaan dan ooit tevoren, wat tot gevolg had dat Amsterdam nóg sneller in rouw gedompeld was dan voorheen. Ja, héél Amsterdam. Héél Eindhoven. Héel Rotterdam. Nou ligt heel Rotterdam het hele seizoen al in rouw maar dan hadden ze maar fan moeten zijn van een betere club. Echter, dat doet er eventjes niet toe.
Ik als Ajax-fan weiger Twente te feliciteren. Als je ongeveer 10 wedstrijden beslist in de laatste 5 minuten, dan ben je niet kampioenwaardig. Als jij vindt van wel, prima. Best. Dat mag je vinden. Vrijheid van meningsuiting, leve Geert. Ik heb nu ook geen hekel aan Twente, omdat ik weet dat zij volgend jaar het nieuwe AZ zullen zijn. “Wij zullen die titel wel even prolongeren”. “Wij zullen de traditionele top drie even een poepie laten ruiken”. Nou, dus niet hè. Overschatting heet dat. N’Kufo weg, Perez weg, Ruiz weg, met een beetje pech ook McClaren weg. Hallo middenmoot! Ajax en PSV zullen uitvechten wie er kampioen gaat worden. Als Afellay en Dzsudzsak weggaan wordt het Ajax, als Suàrez weggaat wordt het PSV.
Nee, waar ik sinds dit seizoen wel een hekel aan heb? Dat zijn de ‘fans’. Niet de hooligans. Ieder weldenkend persoon wil de hooligans het land uitjagen e n als het niet anders kan een paar knieschijven verrot schieten. Hooligans zijn geesteszieke personen die niet meer te redden zijn. Jammer, maar het zij zo. Nee, de fans waar ik een hekel aan heb zijn de nieuwe successupporters. Die zijn het hele jaar nergens te bekennen en als ‘hun’ team eenmaal kampioen is, staan ze wel als een stel hersenloze mongolen met hun dronken kop vooraan de huldiging. Negen van de tien keer hebben deze mensen ook nog eens geen benul van wat voetbal inhoudt, dus met een beetje pech weet niemand van dit stel wáárom er eigenlijk een club gehuldigd wordt.
Hier kan je natuurlijk geinig over doen of zeggen dat ik aan het azijnzeiken ben, maar het ergste is dat dit meestal de mensen zijn die de meeste opschudding veroorzaken. Met je dronkenkop even een huldiging verstoren, luidruchtig schreeuwen dat je ‘het beste voor hebt met SC Enschede’ of met ‘AFC Amsterdam’, terwijl je hordes mensen omver stoot door er hardhandig tegen aan te duwen en met een beetje pech zijn deze mensen ouders van jonge kinderen, waarvan ze er één op hun nek hebben zitten. Probeer jezelf dan maar eens te verantwoorden. “Ja, ik was bij de huldiging van ehh… SC Enschede ofzo. Ja, goed man, we zijn Europees kampioen geworden!”. Ja, zo werkt dat dus niet.
Het werkt heel simpel. Ajacieden hebben een soort van slogan: ‘Ajacied ben je niet voor even, Ajacied ben je voor je hele leven’. En zo zit het. Bij Twente, bij PSV, bij Feyenoord, bij Ajax. Als je het hele seizoen niet weet welk team bovenaan staat, niet weet waar ‘jouw team’ voor speelt, dan ben je geen supporter. Je houdt je er het hele seizoen mee bezig of je houdt je er het hele seizoen buiten, ook als het team uit de stad waar jij woont de beker of het landskampioenschap wint. Voetbal gaat om het geheel, niet om enkel het huldigingsfeest. Het hele seizoen hoort een feest te zijn. Als je aan het begin geen toegangskaartje hebt gekocht, hoef je er aan het eind niet meer in te komen ook.