Maar ik dacht, nou, laten we dat niet doen, want dan komt Chantal, die gaat me aanhouden

Month: May 2009 Page 1 of 3

De beste brainstorm die Overlord Semp en ik ooit hebben gehad

….resulteert hierin

DDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU

De Huisdichter Presenteert…

…Diep in een prehistorisch dorpje.

Diep in een oerwoud was een prehistorisch dorpje,

Waar geen lepel aan te pas kwam

En ook zeker geen vorkje.

Er was een plaatselijke voorspeller,

De vrouwen liepen naakt,

Er was geen armoede of rijkdom,

Alleen de liefde die men raakt.

Op leven na had niemand iets te verliezen

Er waren geen gevangenissen,

Debielen werden door het volkje zelf terechtgesteld,

Een plaatselijke wietroker die leuke verhaaltjes verteld.

Men leefde naar behoefte en fantasieën,

Seks met zijn zessen of met zijn drieën,

Het maakte totaal niet uit,

die kinderen komen evengoed wel die vrouwen uit.

Scherpe punten klaar voor de jacht,

Ze gaan voor het vlees,

En de warme vacht.

Voor ieder kind was elke vrouw moeder,

Zij geloofden in wonderen,

Toch was er niet een extremist,

Hebben zij ooit iets van het leven gemist?

Wie stemt voor een levenslange tocht door de wandelgangen van de hel?

En dan heen en weer. Nét niet dood zeg maar.

Chester ‘Chet’ Arthur Stiles is veroordeeld tot 21 keer levenslang.Stiles filmde zichzelf terwijl hij een 2-jarig meisje verkrachtte in Las Vegas. Dit gebeurde in 2003, en in 2007 verschenen de beelden op het internet.

Jonathan: aan het eind van zijn Latijn

Een inhoudloos verhaal van de hand van Frits Mijnders

Sedert veertien dagen had Jonathan iets opgemerkt. Zijn gedrag jegens irritante mensen, en dan met name degene die van nature niet gezegend zijn met sociale gaven, het zij door in een ander land geboren te zijn of simpelweg in een tokkiefamilie opgegroeid, werd met elk passerend uur zichtbaar neerbuigender. Zijn antwoorden terwijl hij aan het werk was waren kortaf, en duidelijk, zodat er geen ruimte voor de lakse consument was om hem ook maar enigszins te kunnen prikkelen om net dat ene product aan de andere zijde van de winkel te halen, dan wel met de klant mee te lopen. Jonathan had er immers geen zin meer in. Geen zin meer om voortdurend de eindeloos lijkende massa van stupide individuen te assisteren in de meest simpele taken. Geen zin meer om nog maar enige moeite te doen voor mensen die het niet per se verdienen. Geen zin om dat verschil te maken, die aardigheid op te brengen. Maar zo werkt het niet, en dat liet zijn manager Frans hem weten.
“Jonathan, snap dat dan!”, zei Frans. “Dit kan zo niet! Je straalt alles behalve klantvriendelijkheid uit. Als er iets privé speelt, probeer het dan niet af te reageren op de klanten.”
Al dat Jonathan kon doen, was luisteren. Als je het tenminste luisteren kon noemen. Het was meer het type luisteren van het ene oor erin, en het andere oor eruit. Want ook gezaghebbende personen, van zijn manager tot aan de surveillerende politieagent in de wijk, hadden geen inspraak meer op de steeds meer afdwalende adolescent.
En niemand wist waarom. Zelfs Jonathan niet. Althans, niet bewust. In zijn onderbewustzijn moest zonder meer duidelijk zijn waarom hij dit deed. Wat hem aanzette tot zulk achteloos gedrag. Maar Jonathan bleef zwijgen. Steeds meer doelloos wordend, en dit ook zelf realiserend, probeerde Jonathan de aandacht te trekken van zijn omgeving, maar niet op de juiste manier. Door lucratieve acties, als op klaarlichte dag een der vele boogbruggen in Nederland te gebruiken als of hij er een balansoefening op deed, of chansons te schreeuwen vanaf de kerktoren in zijn geboorteplaats.
Deze markante acties leidden er toe dat Jonathan ‘vriendelijk werd verzocht om zich zo spoedig mogelijk te melden bij de bedrijfsarts’.
Voor de arts was het duidelijk: bij Jonathan is een steekje los. Een logische constatering, gezien hij slechts twee dagen voor het bezoek poogde zelfmoord te plegen door middel van een overdosis aan morfinetabletten: echter was hij dermate onder de invloed van de verorberde fles tequila, dat hij in plaats van de morfinetabletten de diarreeremmers te pakken had. En dit begon, vlak nadat Jonathan bij de bedrijfsarts een doorverwijzing naar de psychiater had gekregen, flink te werken op zijn darmstelsel, met als gevolg: Jonathan in het ziekenhuis, maar dan op de verkeerde afdeling. Helaas – in zijn gedachtegang althans – niet in het mortuarium.
In de korte tijd die hij diende te spenderen in het ziekenhuis, bleef Jonathan niet stilzitten. Door zijn handige nieuwe mobiele telefoon met razendsnel internet, was hij in staat om zeer veel informatie in zeer korte tijd te verkrijgen over meer efficiëntere manieren om ‘de klus te klaren’; ditmaal zonder kapitale fout die met schaamrood op de kaken zal moeten worden opgebiecht.

Wordt vervolgd?

De Huisdichter Presenteert…

…Ho, wacht es, dit is geen gedicht. Eerder een kijkje in de toekomst van de Huisdichtert.

Huisdichter & friends

y halo thar captain obvious

Yolanthe is de hoer van Volendam

Oh hemeltje… PRAISE THE SUN!

Het Weer

Alsjeblieft. Van de Weergoden. Voor jullie.

De Huisdichter Presenteert…

…Het lied van moeder Aarde.

honden achter katten aan
zoals aids besmette afrikanen vergaan

ze gaan er aan of hebben amper te vreten maar blijven bestaan
Het is de kracht van genen,
Geen ziekte of jacht kan er tegen op.

sommige sterven uit,
maar niet zij die de pwnage genen bezitten,
die maken uiteindelijk toch de dienst uit.

het maakt weinig uit wat je slikt,
luister naar de natuur,
hoe erg het ook lijkt wat je flikt
kinderen zijn jouw onsterfelijkheid,
overleven is sterker worden en het lied van moeder aarde.

Verspreid uw zaad,
Zoals in de bijbel staat.
Luister echter niet naar priesters of ander hedendaags gespuis
Zij zijn slechts grondleggers voor een overlevende maatschappij
Luister naar u zelve ook al kom je raar uit,
als je echt fout zit vecht de natuur dit zelf uit.

Wees niet bang, beheers geen gevoelens,
Buit ze slechts uit, dan plukt u het fruit.

WHAT THE FUCK! Waarom zij wel en ik niet?!

De tering. Hier klopt iets niet. Werkte ik me iedere werkdag het zweet op m’n voorhoofd voor iedere keer weer een grandioze uitzending op FMFM, verdien ik er niets mee. Presenteert Antoinette Hertsenberg éen keer per week een fucking consumentenprogramma van ongeveer een uur verdient dat kreng gewoon €284.000! FUCK, ik wil salarisverhoging bij m’n comeback! Bijna drie ton voor een uurtje linkse prietpraat bij de TROS! DE TROS NOTA BENE! FFFFFFFFFFFUUUUUUUUUUUUUUUU

Goed. Tweede probleem.

Lucille Werner. Vijf keer per week twintig minuten lang grappig proberen te doen over een stel ballen waar de kandidaten naar moeten kijken grijpen levert gewoon fucking €185.773 op! Hoe zwaar kan het zijn om 20 minuten lang wat te kletsen met kandidaten en tussendoor ook nog wat cijfertjes op te lezen en al dan niet €5000 weggeven?!

Even een andere persoon in de spotslights zetten, in dit geval omdat hij ook not amused is: Onze eigen JP Balkenende! Onze beste vriend (HAHAHAHAHhahaha…ha..sorry) verdient minder dan een muts van de TROS die even vijf dagen per week wat balletjes bij ekaar schraapt. Onze eigen Minster-President die 365 dagen per jaar (behalve op zon- en feestdagen dan… en alle andere dagen) de meest controversiële beslissingen van het land moet nemen (wel of geen slagroom op de taart? Wel of geen commentaar geven op Jan en Yolanthe? Wiens kant moet ik kiezen?) verdient minder dan FUCKING LUCILLE WERNER! HAHAHA, de wrtaak van de Publieke Omroep is zoet… Rutger Castricum (GS TV) staat al op de loonlijst voor een miezerige €375.000,. JP. Wen er maar vast aan.

…*kwijl*²

puppy

Page 1 of 3

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén