Maar ik dacht, nou, laten we dat niet doen, want dan komt Chantal, die gaat me aanhouden

Month: December 2008

De verhalen van Frits, deel 2

Daar issie weer! Frits ‘lampepikkie’ Mijnders met een splinternieuw verhaal. Om de zoveel dagen een stukje geschreven door onze eigen Frits Mijnders, ookwel bekend als Lampepikkie (zoals hiervoor aangegeven, opletten mensen..!), Lampenkap of gewoon simpelweg PSV’er die in Nijmegen woont, A.K.A Gloryhunter. Niks persoonlijks Fritsie!

De perikelen van lijn drie

Bongerdstraat. Haastend vertrek ik richting mijn werk, lijn drie nipt halend om vervolgens door een volledig onbekende buschauffeur als onverstaanbaar te worden verklaard, terwijl mijn articulatie bij voorbaat al uitermate zuiver was, gezien ik dergelijke situaties op een of andere manier blijk te activeren door luttel aanwezig te zijn. Hij is een man van Marokkaanse afkomst, zo rond eind veertig, wellicht begin vijftig jaar oud en beheerst het Nederlands inmiddels kwalitatief magertjes, doch voldoende volgens de toch al zo in de VOC-mentaliteit ingestelde overheid, wat overigens vrij ironisch is gezien haar opperste bewindsvoerder met man en macht probeert dit tevergeefs te bestrijden. Puur om de arme man, hij was waarschijnlijk dokter of ingenieur in zijn eigen land die net niet geleerd genoeg bleek te zijn om zich te realiseren dat je in Nederland kansarm bent om met voor onze begrippen prehistorische medicinale kennis dezelfde functie te mogen beamen, te kunnen haten mocht een fiasco zich voordoen, geef ik hem zo stereotiep als het maar kan een naam: Mohammed. Mohammed geeft mij een enkeltje terwijl ik om een KAN-kaart, een dagretour in de regio, vraag. “Oh, sorry”, dat is zijn reactie. Vooruit, denk ik, geef die man een kans Frits, we zijn niet allemaal perfect.
Eenmaal het controlepunt gepasseerd kijk ik voor het eerst de bus in. Een volgestouwde bus, waarin de mensen als vee te worden getransporteerd van eindbestemming naar eindbestemming, waarbij de chauffeur overigens kennelijk niet in staat is om een simpele knop in te drukken die de achterste deur bediend; dit tot mijn grote verbazing, dan wel ergernis, niet zo zeer eenmalig, maar tot drie maal op een rij. Vervolgens rijdt hij onverhoopt bijna een hoogbejaarde vrouw van haar looprek bij het Canisius Wilhelmina-ziekenhuis. Het scheelde weinig, en ze kon weer terug naar binnen, alleen dit maal niet om haar klinisch dood verklaarde man te bezoeken voor wellicht de laatste keer, maar om zelf naar betere oorden af te reizen via een weg vol pijnscheuten en fracturen. Mohammed heeft ook nog het lef om haar in de meest vreemde tongen de meest verwerpelijke zaken toe te wensen, terwijl hij eveneens hevig tegen haar zichtbare mindere fysieke conditie protesteert door de luide claxon te laten galmen door de straat.
De komende twee minuten richting Jan Massinkhal verlopen tot mijn grote verbazing zonder problemen. Maar het mocht niet baten.
Eenmaal bij mijn halte gearriveerd, vergeet Mohammed dat ik op STOP had gedrukt, dit ruim een minuut van tevoren, omdat ik dit scenario al menig maal in mijn hoofd zag afspelen; Mo’ die geen Nederlands kan lezen, of het simpelweg “vergeet” als een Fransoos die zijn perfecte scores in de Engelse taal op de middelbare school weigert toe te passen in het echte leven, tien jaar later, onder hetzelfde motto. Gelukkig sprong er een meter of dertig verder een verkeerslicht, dat kennelijk mijn rampspoed detecteerde, op rood, waarop ik richting buschauffeur afstap en met een woedend gelaat zeer geërgerd de mededeling doe dat ik een minuut geleden op STOP had gedrukt, en hij mijn halte zojuist heeft genegeerd alsof er op de plek waar het bord staat nooit meer dan een trottoir is geweest.
Zijn respons was nog markanter dan ik mogelijk had kunnen verwachten. Hij doet de deur open, terwijl we ons op het drukste tijdstip op een van de drukste wegen bevinden van Nijmegen, en zegt: “Ren maar snel jongen, zorg dat je niet platgereden wordt.”

De verhalen van Frits, deel 1

Geschrijvd door Frits ‘lampepikkie’ Mijnders

(Noot van Tommie: DIE LUCHT LENGTE!)

Nijmeegsche allures

17 sep, 20:08

Een kort verhaal, geschreven i.o.v. CKV. Het doel was om in minimaal 400 woorden in een kort verhaal mijn eigen impressie van Nijmegen te beschrijven. Ik heb het iets vrijer gedaan, en er een kort verhaal van gemaakt: “Nijmeegsche allures” is het eindresultaat. Uiteindelijk ben ik op 603 woorden uitgekomen.

Nijmeegsche allures

Het was een benauwde zomermiddag. Het kwik steeg reeds tot achtentwintig graden, toen ik de Waalbrug opfietste en enigszins verdwaald rondstaarde. Het was immers enige tijd geleden sinds ik voor het laatst op deze plek was, twee maanden om precies te zijn. De tocht door Gelderland was een deugdige aangelegenheid, maar terugkeren naar de plaats waar jaren geleden je leven is begonnen, en totnogtoe hoofdzakelijk heeft afgespeeld, was toch wel iets waar door mij naar uitgekeken werd. “De waalbrug, da’s echt thuiskomen!” hoorde ik een medefietser luidkeels uitroepen. Ik was het volkomen met hem eens. Eenmaal de Waalbrug gepasseerd zag ik aan mijn rechterhand het wapen van deze schone stad voorbijkomen, en het torentje van hotel Belvedère. Links van me ging de alledaagse drukte gewoon door. Menig voertuig reed met een rotvaart richting de Oranjesingel. Tientallen bedrijfspanden passeerde mijn optisch veld, terwijl de geur van verbrand rubber mijn neusgaten binnendrong. Voor ik het wist, was ik al bij het Keizer Karelplein. Ik maakte een afslag naar rechts, richting het door Frank Boeijen bezongen Kronenburgerpark. Daar ontmoette ik Leendert. We besloten om naar de Burger King in de Molenstraat te gaan. Via het Keizer Karelplein kwamen we aan bij de fietsenstalling. De fietsenstalling was verlaten, iedereen ging immers naar het Waalstrand of de Berendonck en had vrij weinig te zoeken in de stad. Maar Leendert niet. Leendert was altijd te vinden in de stad, al was het om een blowtje te doen in het park, of om een dag onder de invloed van sterke drank op een van de kribben der Waal knock-out te liggen. Eenmaal onze fietsen geparkeerd in de stalling, liepen we langs de uitgaansgelegenheden. Allen waren ze verlaten; alleen de Drie Gezusters trok een aantal senioren aan die genoten van een chardonnay of een Bavaria. Pinoccio was gesloten, zij opende nog enkele uren haar deuren niet voor de hongerige massa.
Leendert was weer eens op stap gegaan met luttel zijn bankpas, dus moesten we eerst even langs de pinautomaat gaan, die een stukje verderop te vinden was. Daar probeerde een junkie hopeloos zijn fiets te verkopen voor vijf euro. Leendert oogde geïnteresseerd, maar ik kaapte zijn interesse al snel toen ik een smeuïge hamburger in de discussie bracht. We liepen de Burger King in. Hier was het alles behalve verlaten; zij had immers een onlangs geïnstalleerde airconditioner, die de zalige ontsnapping des Hollands zomerweer met zich meebracht. Leendert bestelde een grote aardbeienmilkshake en een Tender Crispy; ikzelf vond een grote Coca Cola Light reeds voldoen. Honger had ik niet, ik had immers op de fiets nog een boterham met jong belegen kaas genuttigd.
”Nummer achtenzestig!”, riep de dame achter de toonbank met enige ergernis, zichtbaar gepikeerd door de traagheid van de doorsnee veelvraat die in het pand vertoefde. Haar naambordje las ‘Janina’, een promiscue uitziende jeugdige vrouw, met een bijpassende naam, van rond de twintig jaar oud. Leendert, duidelijk nog onder invloed van de tetrahydrocannabinol in zijn lichaam, had al enige minuten een erge drang naar het nuttigen van in vet doordrenkte levensverkorters, en schoot als een gek naar de balie, dit tot groot genoegen van de dame. Leendert had beduidend honger; dit was dikwijls af te leiden van zijn wereldrecord Tender Crispy-eten: luttel vijftien seconden waren nodig om de belichaming der ongezondheid te kunnen zien opgeslokt worden. We besloten om de grote milkshake en de grote cola onderweg op te drinken, en liepen richting de uitgang. De zon scheen inmiddels zo vel, dat het leek alsof ze in de tunnel des licht liepen, onze dood tegemoet, toen opeens –
Ik werd wakker; bij de CKV-les was ik in slaap gesukkeld.

Weerrrrrsvoorspellingen komen de hoek om gelopen

Zegt de één tegen de ander–

Nee, laten we dat maar niet doen. Even serieus. Het weer is serious business aan het worden. Kijk nou eens verdomme. Dit is niet normaal meer.

weer

KOUD HE! Nou, dat ook, ja, maar kijk dan eens naar kans op zon. Tachtig, ja. Dat lees je goed. Tachtig procent kans op zon bij een temepratuur tussen de -1 en -6 graad. De “WatDeNeuk” vlag mag eventjes uit de kast getrokken worden. Stel je voor dat het bij 40 graden regent. Dan verbrand je godscholera je poten aan de neerslag. In ieder geval, het is 3 minuten voor 4 ‘s naschts op het moment dat ik deze zin schrijf, dus ik wil geen al te grote voorspelling doen. Mijn voorspelling? Koud. Geen sneeuw. Weinig tot geen regen. Dat komt in 2009 wel weer. Welterusten.

Paul, Giel, Coen, hulde!

HULDE

€5.637.937! Alleen jammer van dat kut-lied…

Jordy van Loon winnaar van de Loden Stembanden

Godsgruwelijk gadverredamme, dat kind. Om de zoveel tijd te horen op 3FM vandaag dankzij Giel Beelen, de prutsert. En het erge is, er zijn nog mensen die ‘m aanvragen ook :’)

Noot: NSFW! En al helemaal niet veilig voor je oren.
Jezus Gristus wat een achterlijk teringlied, en die Giel Beelen maar promoten, krijg de pest man. Het zal me niks verbazen als 3FM dit jaar minder geld krijgt dan vorig jaar, Giel is weer lekker ouderwets de luisteraars aan het wegpesten. Hoewel, er zijn ook zat mensen die juist bieden om hem níet op de rado te laten… De stem van dat kind, hemeltje lief, je zou er spontaan een hartverzakking van krijgen, zo gods vergeten woonwagenkamperig klinkt dat teringlied. Godzijdank zit z’n pa in de bak (bron FOK.nl), mogen hij geen verder schorem kweken bij een vrouw. Nou wachten totdat er een apparaatje uitkomt waarmee je 15 jaar na dato nog abortus kan plegen, m’n (muziek)leven is voorgoed verpest door dat achterbakse ‘Hollandse’ stuk vreten uit het Zuid-Hollandse Voorburg. Vandaag was onze kleine vriendin (zeg eerlijk, hij heeft een wijvenkop…) zelfs in het Glazen Huis om dat kutlied live te zingen, bahbahbah. Geloof me, Jan Smit is half nog niet zo erg als Jordy van Loon, gore smartlappenhond. Dit is de tijd van de mooie muziek, de kerstmuziek, NIET VOOR ÉÉN OF ANDERE WOONWAGENHOMO DIE DENKT DAT ‘IE MOOI KAN ZITTEN WEZEN EN MOOI KAN ZINGEN. Zo. En nu eerst maar even verder met m’n Wii. Best verslavend, dat Wii Sports en niet te vergeten al die oude Mario-spellen die te downloaden zijn <3!

Daar lig je dan als Pool in de Kuip

Poolwerp slachtoffers

Met je porem over de reling heen gemieterd door een lieve Rotterdammer. Daar zit je dan als Poolse voetbalfan bij de wedstrijd Feyenoord – Lech Poznan omdat je je favoriete club (Lech P. natuurlijk) in actie wil zien. Aangezien 99% van de Polen tegenwoordig in Nederland woont kunnen ze zich allemaal voordoen als mensen van het Legioen van Feyenoord, waardoor ze makkelijk in een Feyenoord-vak terecht kunnen komen. En dat vinden de Rotterdammers niet fijn, zeker niet als ze verliezen met 0-1. Wanneer je dan als Pool gaat staan juichen binnen een stral van 500 meter bij een Feyenoord ben je de spreekwoordelijk loel met een stoot voor je bakkes. En een gooi naar beneden kan je ook verwachten. Een 21-jarige Vlijmenaar probeerde om een nieuwe sport te introduceren, hetgeen hem misschien nog wel is gelukt ook. Zie hierboven het resultaat (gebroken botten helaas niet zichtbaar) en hierrrrrrrrrrrrr het filmpje van de aanleiding.

Voor de wedstrijd waren er ook al opstootjes, waarbij 21 mensen zijn opgepakt. Overigens is de 21-jarige Vlijmenaar aangehouden voor poging tot doodslag. Ach, hier in Nederland is zo’n iemand waarschijnlijk toch binnen twee weken vrij als ‘ie even slijmt bij z’n bewaarders.

FMFM on-air

Jaja lieve mensen, het is eindelijk weer zover: FMFM is weer in die lúcht! Na maanden van afwezigheid (mede vanwege de computerproblemen van MCWaris waardoor één studio lange tijd dood was) zijn we vandaag eindelijk weer begonnen. Sterker nog, ik zit er nu middenin! Waar midden in? Nou, midden in nog een toppiejoppie aflevering van Toman in de Avond (daarover in een volgend blogje meer). FMFM is volop in de kerstsfeer, want we ruiken die dennenaalden al! …Ehh, sorry. In ieder geval.  Kerstmis staat om de hoek, dus we moeten wel, of we nou willen of niet. Maar goed, later meer. Ik heb nu een uitzending te doen! LUISTEREN! http://stream.click2.nl:8002

We schrijven woensdag 17 december 2008, de dag van de tweede uitzending sinds de terugkeer van FMFM op de 16e van december. Een twee uur durende uitzending vandaag, jaja! Met kneiterrrrrrrrrrrrrrrrrs van (kerst)hits natuurlijk weer. Niet vergeten dat jullie verzoekplaten aan mogen vragen op MSN  (fmfm@thefatmen.nl), of dump ze hier in die comments. Het liefst via MSN, zodat we je live kunnen verwittigen wanneer je verzoekje gedraaid wordt. Overigens hebben we ook Skype, voor de mensen die zelfs live in de uitzending willen komen om iets te vertellen: fmfm_studio. Nu weer bezig, dus LUISTEREN!

FMFM 133.7 FM wieder on-air!

Zo, en dan nu even wat goed nieuws. Binnenkort (Deze week!) zal FMFM weer terug zijn bij de lokale internetradio boer. Verbeterd vergeleken met voorgaande comebacks, zal FMFM zich nu aan een vast schema houden en zal FMFM natuurlijk zoals altijd weer al die dampende en tevens stampende hits draaien. Met programma’s als Toman in de Avond, Eredivisie Live!, Klas-Ziek, Check Die Shit (voor zolang dat nog CDS heet in ieder geval), en natuurlijk de Top 40 zal FMFM beter terugkeren dan ooit. MCWaris en ondergetekende zullen weer van de partij zijn, elke werkdag van 18:00 tot middernacht met de beste hits ooit, van Elvis Presley tot Gotye, van The Beach Boys tot Coldplay, weet zelluf!Overigens als kersje op de taart op 23 december (denk ik, duidelijkheid volgt later) een speciale kerstuitzending met Toman the Great, MCWaris en misschien nog wat andere leden van The Fat Men, maar daar horen jullie later meer over. Kortom, vanaf deze week zal er weer veel muziek, zin en vooral onzin door je speakers/headset komen.

Dé reden waarom Evert ten Napel de beste commentator is momenteel

Evertje
SIMONS HEEFT EEN 6, DA’S OMGEKEERD EEN 9… IK HEB NET EEN NIEUWE BRIL

Zojuist bij PSV – Liverpool. Goddelijke vent, die Evert. Trouwens ook commentator bij FIFA 06/07/08/09. Kopen die handel, dan heb je goud in handen.

Klaas-Jan Huntelaar naar Real Madrid (UPDATE)

Jaja, in de winterstop al voor zo’n 20 miljoen glansrijke eurootjes. Toch jammer als je bedenkt dat we in augustus 32,5 miljoen voor hem konden krijgen, dat niet geaccepteerd hebben en als je kijkt naar wat die sukkel heeft geproduceerd dit seizoen… Hoezo, niet in vorm? En dat moet dan van Nistelrooy vervangen 😀

*zwaait* Dag Huntelaartje, dahag, dahag, dahag, dahag, Herman Brood…

Update 21:53: www.ajax.nl bericht dat de media LIEGT. Nou, goed dan. Zal allemaal wel. Morgen deel zoveel in deze soap.

Update Dinsdag 20:15: Het is officieel, Huntelaar vertrekt voor 27 miljoen (20 + 7 miljoen variabel) naar Real Madrid per 2 januari 2009. Fijn, zo midden in het seizoen vertrekken. NSB-gedrag, noemen wij dat in de volksmond. Vraag maar aan Henk ten C.

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén